ارداویراف­نامه از شناخته­شده ترین کتاب­های پهلوی است که به زبانهای مختلف ترجمه شده است، یکی از این ترجمه­هایی که در روایات داراب هرمزدیار نقل شده، متنی است منظوم به فارسی نو که انوشیروان مرزبان کرمانی آن را در اوایل قرن یازدهم هجری سروده است. متنهای دیگری نیز از این متن به نظم و نثر فارسی موجود است، از جمله ارداویرافنامۀ زرتشت بهرام پژدو که به اعتقاد انوشیروان کامل نبوده و بخشهایی را او ناگفته گذاشته است؛ بنابراین به بهانۀ کامل کردن متن، انوشیروان خود به نظم آن با همان وزن شعار زرتشت بهرام اقدام کرده است. در ارداویرافنامۀ انوشیروان مطالبی آمده است که در هیچ کدام از ارداویرافنامههای دیگر وجود ندارد. او به موضوعاتی چون اساطیر و شخصیتهای اساطیری بیشتر از نمونههای پهلوی و فارسی توجه نشان داده است. ارداویرافنامۀ انوشیروان مرزبان به عنوان یکی از نمونههای شعر فارسی زرتشتی اهمیت بسیاری دارد که در این پژوهش ویژگیهای محتوایی، ادبی و زبانی آن مورد بررسی قرار گرفته است.