TY - JOUR ID - 123 TI - ماهیت واکۀ درج‌شده در وام‌واژه‌های انگلیسی در زبان فارسی بر مبنای نظریۀ بهینگی JO - زبان‌شناخت JA - LS LA - fa SN - 2099-8002 AU - علی‌نژاد, بتول AU - رحیمی, ملیحه AD - استاد‌یار زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان AD - کارشناس ارشد زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان Y1 - 2011 PY - 2011 VL - 2 IS - 3 SP - 69 EP - 97 KW - نظریۀ بهینگی KW - وام‌واژه KW - درج KW - محدودیت پایایی KW - محدودیت نشانداری DO - N2 - مقالۀ حاضر به بررسی شکسته‌شدن خوشه‌های همخوانیِ آغازین وام‌واژه‌های انگلیسی در زبان فارسی، که منجر به تغییر هجا می‌شود، می‌پردازد. داده‌های پژوهش از سه فرهنگ معتبر، انوری (1383)، مشیری (1371) و زمردیان (1384)، جمع‌آوری شده‌است. چارچوب این پژوهش نظریۀ بهینگی ـ یکی از رویکرد‌های محدودیت بنیاد ـ است که پرینس و اسمولنسکی در سال 1993 آن را در چارچوب مکتب زایشی مطرح کردند. در این پژوهش، در پی پاسخ به این سؤال هستیم که نظریۀ بهینگی چگونه می‌تواند تغییر و تحولات خوشه‌های همخوانی آغازین وام‌واژه‌ها را، که منجر به تغییر ساخت هجا در زبان فارسی می‌گردند، تجزیه و تحلیل کند؟ پاسخ مقالۀ حاضر به سؤال مذکور این است که زبان فارسی برای دستیابی به برون‌داد‌های بهینه به تعارض محدودیت‌های نشانداری و پایایی در نظریۀ بهینگی پرداخته، با فرایند درج واکه (میانجی و آغازی) خوشه‌های همخوانی را می‌شکند و تغییری در ساخت هجا پدید می‌آورد. علت اصلیِ درجِ واکه همگونی در نظر گرفته شده است. UR - https://languagestudy.ihcs.ac.ir/article_123.html L1 - https://languagestudy.ihcs.ac.ir/article_123_9c7b11bb4538a05324e8ba620f040afc.pdf ER -