TY - JOUR ID - 2519 TI - دیرش ذاتی واکه‌های گونۀ معیار فارسی معاصر JO - زبان‌شناخت JA - LS LA - fa SN - 2099-8002 AU - مدرسی, یحیی AU - صالحی کوپائی, هنگامه AD - زبانشناسی/ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی AD - زبانشناسی / پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 7 IS - 14 SP - 95 EP - 122 KW - دیرش ذاتی KW - ارتفاع واکه KW - کشش واکه KW - سرعت گفتار KW - گونة فارسی گفتاری معیار DO - N2 - مقاله حاضر در چارچوب آواشناسی آزمایشگاهی به این پرسش می­پردازد که آیا گویشورانِ فارسی معیار، مشخصۀ ثانویۀ دیرش واکه­ را که با ارتفاع واکه در این زبان همبستگی دارد، به طور عمدی کنترل می­کنند و یا اینکه این مشخصه صرفاً پی­آمد ویژگی­های اولیه است و در نتیجه می­توان آن را با توجه به عوامل زیست-مکانیکی توجیه کرد. به این منظور، تفاوت در دیرش واکه­های افراشته، افتاده و میانه در سرعت­های مختلف گفتار (آهسته، معمولی و سریع) در دو جایگاه پیشین و پسین، و همچنین تفاوت در دیرش واکه­های کوتاه و کشیده در سرعت­های مختلف گفتار مورد بررسی قرار گرفته­اند. نتایج نشان می­دهند که دیرش واکه­هایِ دارای ارتفاع­های مختلف، به­طور عمدی توسط گویشوران کنترل نمی­شوند؛ اما همین نتایج نشان می­دهند، که با توجه به اینکه کاهش ارتفاع واکه­ها با افزایش دیرش واکه ارتباط مستقیم ندارد، دیرشِ واکه­ها در فارسی گفتاری معیار را با استناد به عوامل زیست-مکانیکی نیز نمی­توان تبیین کرد. UR - https://languagestudy.ihcs.ac.ir/article_2519.html L1 - https://languagestudy.ihcs.ac.ir/article_2519_ff4ceec3823dc1e40a0e6a1423de5b46.pdf ER -