TY - JOUR ID - 585 TI - حالت و حالت‌نمایی در وفسی JO - زبان‌شناخت JA - LS LA - fa SN - 2099-8002 AU - میردهقان, مهین‌‌ناز AU - یوسفی, سعیدرضا AD - استادیار زبان‌‌شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی AD - کارشناس ‌‌ارشد زبان‌شناسی، دانشگاه شهید بهشتی Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 3 IS - 5 SP - 85 EP - 105 KW - حالت در وفسی KW - حالت‌نمایی KW - تک‌واژ تلفیقی KW - ترتیب واژگانی KW - رابطه‌نما DO - N2 - هدف از پژوهش حاضر، شناسایی انواع حالت‌های دستوری در وفسی، از زبان‌های ایرانی شمال غربی، و بررسی شیوه‌های حالت‌نمایی آن‌هاست. در این‌باره، چهارده حالت دستوری در وفسی قابل شناسایی است که از طریق راهبرد‌های گوناگون زبانی به شرح زیر نشان‌گذاری می‌شوند: 1. استفاده از تک‌واژ به صورت پسوند؛ 2. استفاده از حروف اضافه؛ 3. استفاده از واژه‌بست‌ها (حروف اضافة وابسته از لحاظ آوایی)؛ 4. استفاده از ترتیب واژگانی؛ و 5. استفاده از ویژگی‌های زبرزنجیری. نتایج تحقیق، که در طی جدول‌هایی در مقاله آورده شده است، نشان می‌دهد که حالت‌های «کنایی»، «مفعولی»، «مفعولی حرف‌‌ اضافه»، «به‌واسطه»، و «ملکی»، در گویش، با استفاده از تک‌واژ‌های تلفیقیِ حالت غیر مستقیم؛ همچنین حالت «به‌واسطه» (علاوه بر راهبرد پیشین) در ساخت‌های خاص، با استفاده از واژه‌بست؛ حالت‌های «ازی»، «بایی»، «برایی»، «ابزاری»، «مکانی»، و «حرکتی» از طریق حروف‌ ‌اضافه؛ و حالت‌های «فاعلی» و «مطلق» از طریق ترتیب واژگانی و نوع ساختار جمله حالت‌نمایی می‌گردند. علاوه ‌بر آن، در نمایاندن حالت‌‌ «ندایی» در وفسی، از ویژگی زبرزنجیریِ آهنگ خیزان بهره برده می‌‌شود. UR - https://languagestudy.ihcs.ac.ir/article_585.html L1 - https://languagestudy.ihcs.ac.ir/article_585_08c812b68fe4828d24f524dfa99b206e.pdf ER -