TY - JOUR ID - 7097 TI - مراتب آفرینش در گاهان JO - زبان‌شناخت JA - LS LA - fa SN - 2099-8002 AU - کامبین, مینا AU - زرشناس, زهره AU - گشتاسب, فرزانه AD - دانشجوی دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (نویسنده مسؤل) AD - استاد فرهنگ و زبان‌های باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی AD - دانشیار فرهنگ و زبان‌های باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی Y1 - 2023 PY - 2023 VL - 14 IS - 2 SP - 209 EP - 225 KW - گاهان KW - آفرینش KW - اهورامزدا KW - هستی نخستین KW - تجلی DO - 10.30465/ls.2021.34280.1925 N2 - فرینش یکی از اساسی‌ترین موضوعات هر دینی به شمار می‌رود که نمایانگر بخش مهمی از جهانبینی پیروان آن است. گاهان بخشی از اوستاست که نسبت به سایر بخش‌ها بیشتر به چگونگی آفرینش پرداخته به طوری که می‌توان گفت آفرینش یکی از مضامین مهم گاهانی به شمار می‌رود. با توجه به این که آفرینش در دین زردشتی بیشتر از منظر اسطوره‌شناسی بررسی شده است ضروری به نظر می‌رسد که دیدگاه گاهان نیز در این مورد روشن شود. در گاهان برای بیان چگونگی آفرینش از اصطلاحاتی چون زاییدن، آفریدن و ساختن استفاده می‌شود که هر کدام در جای خود نگاه متفاوتی به آفرینش را می‌رساند. به منظور روشن ساختن چگونگی رخداد آفرینش در گاهان، در مقالۀ حاضر مفهوم آفرینش با توجه به سه واژۀ نام‌برده بررسی شده و با مقایسۀ کاربرد آنها نتیجه‌گیری می‌شود که در گاهان باور به وجود سه مرحلۀ مختلف از آفرینش دیده می‌شود که با زایش آغاز و سپس ملزومات آن بخشیده و در نهایت اجزای آن ساخته می‌شده است و زایش آغازین که با اصطلاح «هستی نخستین» عنوان می‌شود فقط منحصر به اورمزد بوده است. این نگرش دیدگاهی عرفانی را به مقولۀ آفرینش نشان می‌دهد. UR - https://languagestudy.ihcs.ac.ir/article_7097.html L1 - https://languagestudy.ihcs.ac.ir/article_7097_1108d3c09d9cd60e3be682d2e6598ac2.pdf ER -