Rashnu and his role in Zoroastrian religion

Document Type : Research original ,Regular Article

Authors
zohre zarshenas
Maryam Rashno
d
Abstract
In this study, the linguistic derivation and functional role of Rashn deity in Zoroastrian religion is investigated. Rashn or Rashnu is a Zoroastrian deity which has a prominent role in Zoroastrian religion as god of justice and divine Judge. According to Middle Persian texts, Rashnu has judicial duties as a member of the spiritual court which judges the soul of the dead. In this paper, Rashnu etymological derivation is studied first and then his various functions in ancient (e.g. Old Avestan and New Avestan), and Middle Persian texts is mentioned. Finally, his similar functions in Vedic and Elamite tradition are also discussed.
Keywords
Rashu
Rashn
Judgement
Var
Eschatology
Rashn Yasht
بویس، مری (1374). تاریخ کیش زرتشت: اوائل کار. ترجمه: همایون صنعتی­زاده.تهران: توس.
بویس، مری (1381). زرتشتیان، باورها و آداب دینی آن‌ها. ترجمه: عسگر بهرامی. تهران: ققنوس.
بهار، مهرداد (1375). پژوهشی در اساطیر ایران. تهران: انتشارات آگه.
بهار، مهرداد (1376). جستاری چند در فرهنگ ایران. تهران: انتشارات فکر روز.
بیرونی، ابوریحان (1321). آثارالباقیه عن القرون الخالیه.ترجمه: اکبر داناسرشت.تهران: کتابخانه خیام.
تفضلی، احمد (1354). مینوی خرد.تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
حسن­دوست، محمد (1393) . فرهنگ ریشه­شناختی زبان فارسی. تهران: فرهنگستان زبان فارسی.
بندهش (1369). فرنبغ دادَگی. گزارنده مهرداد بهار. تهران: توس.
راشد محصل، محمدتقی (1370). زند بهمن یسن. تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
زنر، رابرت چارلز (1375). طلوع و غروب زرتشتی‌گری. ترجمه: تیمور قادری. تهران: نشر فرزین.
زنر، رابرت چارلز (1376). تعالیم مغان. ترجمه: فریدون بدره‌ای. تهران. نشر توس.
ژینیو، فیلیپ (1390). اراداویراف‌نامه.ترجمه و تحقیق: ژاله آموزگار.تهران: معین.
شوالیه، ژان؛ گربران، آلن (1378). فرهنگ نمادها. ترجمه و تحقیق: سودابه فضائلی.تهران: جیحون.
صفای اصفهانی، نزهت (1376). روایت اِمید اَشَوَهیشتان. تهران: نشر مرکز.
فضیلت، فریدون (1381).کتاب سوم دین­کرد، دفتر یکم. تهران: فرهنگ دهخدا.
فضیلت، فریدون (1384). کتاب سوم دین­کرد، دفتر دوم. تهران: مهرآیین.
کریستن‌سن، آرتور (1355). آفرینش زیانکار در روایات ایرانی.ترجمه:احمد طباطبائی.تبریز: موسسه تاریخ و فرهنگ ایران.
مزداپور، کتایون (1369). شایست نشایست. تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
نیبرگ، هنریک سموئیل (1359). دین­های ایران باستان. ترجمه: دکتر سیف­الدین نجم­آبادی. تهران: مرکز مطالعه فرهنگ­ها.
هرمزدیار، داراب (1922 م.). روایات داراب هرمزدیار.2 ج. تصحیح: ادوارد مانک‌جی رستم‌جی اونوالا. بمبئی: British India Press.
هینتس، والتر (1387). شهریاری ایلام.ترجمه پرویز رجبی.تهران: نشر ماهی.
یشت‌ها (1356). ابراهیم پورداود .به کوشش: بهرام فره­وشی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
 
 
Bartholomae, Ch. (1904), Altiranisches Wörterbuch, Straßburg.
Benveniste,E. (1966),Titres et Noms Propres En Iranien Ancien,Paris.
Dumézil, G. (1953), “Viśnu et les Marut A Travers La Reforme Zoroastrienne”, Journal  Asiatique, Fascicule 1, pp. 1-24.
Geldner, K.F. (1896), Avesta, The Sacred Books of the Parsis, 3 vol., Stuttgart.
Gershevitch, I. (1967), The Avestan Hymn to Mithra, Cambridge.
Gignoux, Ph. (1991), Les Quatre Inscriptions du Mage Kirdīr.Textes et Concordance, Paris.
Goldman, L.( 2015), Rašn Yašt, Wiesbaden.
Grenet, F. et al. (2013), The Silk Road, Central asia and China in The Everlasting Flame: Zoroastrianism in History and Imagination, London
Hallock, R.T. (1969), Perspolis Fortification Tablets, Chicago.
JaafariDehaghi, Mahmoud (1998), Dādestān ī Dēnīg, Paris.
Kümmel, M. and Rix H. (2001), Lexikon der indogermanischen Verben, die Wurzeln und ihre Primärstammbildungen, Wiesbaden.
Malandra, W. W. (1983), An Introduction to ancient Iranian religion , Minnesota.
Pokorny,J. (1959), Indogermanisches Etymologisches Wöerterbuch, Bern.
Pirart, E.( 2009), “Le Rašn Yašt (Yt.12)” In Zarathushtra entre l’Inde et l’Iran,Wiesbaden.
.
 
Language Studies
Volume 8, Issue 15 - Serial Number 15
November 2017
Pages 107-124

  • Receive Date 08 May 2017
  • Revise Date 10 June 2017
  • Accept Date 16 July 2017