آموزگار، ژاله و تفضلی، احمد (1375)، زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن، تهران: نشر معین.
ابوریحان بیرونی (1383)، الصیدنه فی الطب (داروشناسی در پزشکی)، ترجمه باقر مظفرزاده، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
ابوالقاسمی، محسن (1389)، دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: سمت.
باطنی، محمد رضا (1368)، «فارسی، زبانی عقیم؟» آدینه، سال چهارم، شماره 33، صص 71-66.
پورهادی، مسعود (1396)، توصیف ساختمان فعل و مصدر در زبان گیلکی، رشت: ایلیا.
تفضلی، احمد (1383)، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، تهران: سخن.
راستار گویوا، ورا (1379)، دستور زبان فارسی میانه، ترجمه ولی الله شادان، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
رستمی، محمد (1388)، گویش نهاوندی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
رواقی، علی (1381)، ذیل فرهنگهای فارسی، تهران: هرمس.
-------- (1397)، فرهنگ پسوند در زبان فارسی، بررسی دوازده پسوند، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
شکیبا، پروین (1380)، گزارش گمان شکن، شرح و ترجمهء متن پازند شکند گمانیک ویچار، ایلینویز، انتشارات کومارز.
طاهری، اسفندیار (1389)، گویش بختیاری کوهرنگ، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
کلباسی، ایران (1380)، ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز، چاپ دوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
معراجی لرد، جواد (1388)، فرهنگ موضوعی تاتی به فارسی، رشت: انتشارات بلور.
منصوری، یدالله (1384)، بررسی ریشه شناختی فعلهای زبان پهلوی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
هدایت، صادق (1322)، چهار باب از کتاب گزارش گمان شکن، تهران: انتشارات جاویدان.
خارجی:
Asha, Raham (2015), šak-ud-gumānīh-vizār, The Doubt-removing book of Mardānfarrox. Paris: Ermān.
Benveniste, Émile (1954), “Éléments perses en Araméen d'Égypte”, in Journal Asiatique, Paris: Société Asiatique, CCXLII: pp. 297-310.
De Menasce, Jean Pierre (1945), Škand Gumanīc Vičār, La Solution Decisive Doutes, Fribourg en Suisse: Librairie de L’universite.
De Vaan, Michiel and Javier Martínez (2014), An Introduction to Avestan. Translated by Ryan Sandell. Leiden-Boston: Brill
Hallock, Richard (1969), Persepolis Fortification Tablets. Chicago: The University of Chicago Press.
Shikand Gūmānīk Vijār (1887), Edited with a Comparative vocabulary of the Three Versions and an Introduction by Hōshang Jāmāsp Āsānā and Eward West, Bombay: Government Central Book depot.
Jackson, Williams (1892), An Avesta Grammar in Comparison with Sanskrit. Stuttgart: Kohlhammer.
Kent, Roland (1953), Old Persian Grammar, Text, Lexicon. Newhaven, Connecticut: American Oriental Societies.
Mackenzie, David Neil (1986), A Concise Pahlavi Dictionary. London: Oxford University Press.
Nyberg, Henrik (1964), A Manual of Pahlavi. Wiesbaden: Otto Harrassowitz.
Pokorny, Julius (1959), Indogermanisches Etymologisches Wörterbuch. Bern-München: Francke.
Raffaelly, Enrico (2017), “Astrology and Religion in the Zoroastrian Pahlavi Texts”, Journal Asiatique, 305.2: 171-190, Paris.
Salemann, Carl (1930), A Middle Persian Grammar. Trans. by L. Bogdanov. Bombay: The Trustees of the Parsee Punchayet Funds and Properties.
Schmitt, Rüdiger (2009), Die Altpersischen Inschriften der Achaimeniden. Wiebaden: Reichert Verlag.
Skjærvo, Prods Oktor (2007), «Middle West Iranian», in: Gernot Windfuhr, (ed.), The Iranian Languages, pp. 196-278. London and New York: Routledge.
Tavernier, jan (2007), Iranica in the Achaemenid Period (ca. 550-330 B.C.) lexicon of Old Iranian Proper Names and Loanwords attested in Non-Iranian Texts. Leuven-Paris: Peeters Publishers.
Thrope, Samuel Frank (2012), Contradictions and Vile Utterances: The Zoroastrian Critique of Judaism in the Škand Gumānīg Wizār. Berkeley (Unpublished Thesis).
Weber, Dieter (2007), «Pahlavi Morphology», In: Kaye, Alan S. (ed.) Morphologies of Asia and Africa, vol. ii, pp. 941-973. Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns.
Whitney, William (1950), Sanskrit Grammar. London: Oxford University Press.
)