Language Studies

Current Issue

By Issue

By Author

By Subject

Author Index

Keyword Index

About Journal

Aims and Scope

Editorial Board

Publication Ethics

Indexing and Abstracting

Related Links

FAQ

Peer Review Process

Journal Metrics

News

Representation of Complex and Compound Nominal Phrases in Azeri Turkish Based on Role and Reference Grammar

    Authors

    1 PhD student in Linguistics, Ahar Branch, Islamic Azad University, Ahar, Iran.

    2 Asssociate Professor of Linguistics, Tabriz University, Tabriz, Iran .

    3 Assistant professor of English language teaching, Ahar Branch, Islamic Azad University, Ahar, Iran.

,

Document Type : Research original ,Regular Article

Abstract

In the present study Azeri Turkish noun phrase construction is investigated in the framework of Role and Reference Grammar and Van Valin's (2005) theoretical pattern. In this descriptive analytical study, the data was selected from written resources and by listening to the conversations of the Azeri-speaking inhabitants of eastern Azerbaijan and only sentences containing complex and compound nominal phrases were selected by purposive sampling.Data analyses revealed that complex nominal phrase consists of restrictive clauses, nonrestrictive clauses and nominal complements.Relationship in restrictive relative group is of subordinative type and the link is of nucleus type.Due to this point that nonrestrictive relative clauses don`t transfer essential information for recognizing noun to listener and haven`t semantically close relationship with nominal nucleus, relationship in this type of noun phrase is subordinative and the link is of nominal core type.Constructions that have nominal complement have a clause as an argument of nominal nucleus core.The type of relationship in this noun phrase is of subordinative type and the link is of nominal nucleus core type.Compound nominal phrase consists of conjunctive nominal phrases,endocentric,exocentric and appositive.And also, Studying of noun phrase construction based on Role and Reference Grammar,we can refer to points that are specific to this ....

Keywords

Main Subjects

References
افراشی، آزیتا (1386)، ساخت زبان فارسی، ویراست دوم، تهران: انتشارات سمت.
پیمان، شهرام، والی رضایی و محمد عموزاده (1394)، «جایگاه گروه صفتی زبان فارسی در دستور نقش و ارجاع»، مجله پژوهش­های زبانی، سال ششم، شماره 2.
رسول پور حسنلوئی، حسین (1388)، بررسی جملات مرکب در زبان فارسی بر پایه­ی نظریه «دستور ِزبان نقش و ارجاع»، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی.
رضائی، والی و زلیخا عظیم دخت (1396)، «بررسی محمول‌های مکانی در زبان فارسی براساس دستور نقش و ارجاع»، فصلنامه زبان پژوهی، دوره 9، شماره22، ص110.
شقاقی، ویدا (1386)، مبانی صرف، تهران: انتشارات سمت.
طباطبایی، علاء الدین (1382)، اسم و صفت مرکب در زبان فارسی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
طهماسبی نیگجه، پریسا (1396)، بررسی تطبیقی ساخت‌های غیر شخصی در زبان ترکی آذربایجانی و فارسی، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور، تهران جنوب.
عزیزی، فرزاد، سید فرید خلیفه لو و غلامحسین کریمی دوستان (1396)، «ساخت لایه‌ای گروه اسمی در زبان کردی مکریانی بر اساس دستور نقش و ارجاع»، مجله پژوهش‌های زبانی، دوره 8 ، شماره 2، صص 106-102.
علائی، بهلول (1392)، «بررسی فرآیند هماهنگی واکه‌ای در زبان ترکی آذری منطقه مغان از دیدگاه واج‌شناسی خود واحد»، مجله پژوهش‌های زبان‌شناسی، سال پنجم، شماره 1.
غفاری، علی اصغر (1396)، تصریف در زبان ترکی آذربایجانی در چارچوب نظریه واج‌شناسی و ساخت‌واژه واژگانی، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان.
فرزانه، محمدعلی (1384)، مبانی دستور زبان ترکی، تهران: نشر کتابخانه فرهنگ.
کلاهدوزی پور، ایسان (1399)، تحلیل ساختی وابسته‌های پیشین گروه اسمی در زبان ترکی در چهارچوب نظری ایکس تیره. ششمین همایش بین المللی مطالعات زبان و ادبیات در جهان اسلام.
مشکوه‌الدینی، مهدی (1386)، توصیف و آموزش زبان فارسی، مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
نبی فر، نسا ء و مجتبی منشی زاده (1391)، «ساخت سببی ریشه‌ای، تک واژی و کمکی در ترکی آذری»، زبان پژوهی، سال چهارم، شماره 6.
هیئت، جواد (1380)، سیری در تاریخ و زبان و لهجه­های ترکی، چاپ سوم، تهران: نشر پیکان.
Bloomfield, Leonard (1983). “An introduction to the study of language”. An Introduction to the Study of Language, pp. 1-383.
Corbett, Greville G (2000). Number. Cambridge University Press.
Görgülü, Emrah (2018). “Noun Semantics and Number Marking in Turkish”. Dil ve Edebiyat Dergisi, Vol. 15, No. 1, pp. 85-104.
Ketrez, F (2003). “-IAr-marked nominals and three types of plurality in Turkish”. In Proceedings from the Annual Meeting of the Chicago Linguistic Society (Vol. 39, No. 1, pp. 176-192). Chicago Linguistic Society.
Pavey, Emma L (2010). The structure of language: An introduction to grammatical analysis. Cambridge University Press.
Rezai, Vali (2003). A Role and Reference Grammar analysis of simple sentences in Farsi. Modern Persian), Ph. D. Dissertation, University of Isfahan.
‌Roberts, J. R (2005). Scrambling in Persian. Available online at RRG website.
Spencer, Andrew (1991). Morphological theory: An introduction to word structure in generative grammar. Wiley-Blackwell.
Uygun, Dilek (2007). Lexical Categories in Turkish. Ms. Boğaziçi University.
Van Valin Jr, Robert D (2001). An introduction to syntax. Cambridge University Press.
Van Valin Jr, Robert D (2005). Exploring the syntax-semantics interface. Cambridge University Press.
Van Valin Jr, Robert D (2008). Role and Reference Grammar. John Benjamin Publication.
Van Valin, R. D., van Valin Jr, R. D., van Valin Jr, R. D. & LaPolla, R. J (1997). Syntax: Structure, meaning, and function. Cambridge University Press.
 Van Valin, Robert D (Ed.). (1993). Advances in role and reference grammar (pp. 499-534). Amsterdam: Benjamins.‏
 
 
Language Studies
Volume 14, Issue 1 - Serial Number 1
September 2023
Pages 87-122
Files
History
Share
How to cite
Statistics