نوع مقاله : روش شناسی
چکیده
زبور مانوی یکی از زیباترین سرودههای مانی است. بررسی درونمایة آن ما را با جهانبینی دین مانوی: دو جهان تاریکی و روشنی و پارههای نور رهایییافته از دنیای مادی، آشنا میکند. تا پیش از بررسی دستنوشتههای منحصربهفرد این اثر به سه زبان فارسی میانه، پهلوی اشکانی و سغدی بهدست آمده از ناحیة تورفان، زبور قبطی تنها منبع موجود بهشمار میرفت. از جملة این قطعهها، قطعة M78 است که در بردارندۀ متنی به پهلوی اشکانی و ستایشی است برای پدربزرگی که همان خداوند بزرگ جهان روشنی در اندیشة مانوی است. این متن جزء مجموعه متنهای تورفانی آکادمی علوم براندنبورگ برلین است که، در این مقاله، ابتدا به معرفی دستنوشته و سپس حرفنویسی، آوانویسی، ترجمه و توضیحات لازم مفهومی و ریشهشناختی آن پرداخته شده است.