نوع مقاله : علمی-پژوهشی
چکیده
یکی از شگردهای ایجاد اطناب در کلام، استفاده از ساختهای همپایه با سازههای متوالی است. از آنجا که هر یک از سازههای تشکیل دهندة ساختهای همپایه، حامل یک پیام و مفهوم هستند، مناسبترین ابزار برای توضیح یا توصیف امور و پدیدهها به شمار میروند؛ به همین دلیل، نویسندة قابوسنامه هر جا در صدد است مطلبی را با توضیحات مفصلتر به مخاطب ارائه دهد، به فراوانی از ساختهای همپایه بهره میبرد. نصرالله منشی نیز در ترجمه کتاب کلیله و دمنه به پیروی از قابوسنامه از این شگرد زبانی برای گام نهادن به عرصة اطناب استفاده کرده است؛ اما از آنجا که در نثر فنی، توصیف جای توضیح را میگیرد، نویسندة کلیله از ساختهای همپایه برای توصیف امور و پدیدهها بهره برده است. لذا کارکرد ساختهای همپایه در قابوسنامه و کلیله ودمنه متفاوت است. بدین معنی که، در قابوسنامه ساختهای همپایه به منظور ارائة توضیحات مفصلتر و در کلیله ودمنه برای توصیفات دقیقتر به کار رفتهاند. این پژوهش، نتیجة کند و کاوی است که به منظور تحلیل و بررسی کارکرد ساختهای همپایه در قابوسنامه و تأثیر آن بر متون نثر فنی (به ویژه کلیله و دمنه) در آفرینش اطناب انجام شده است.
کلیدواژهها