چکیده
ردهشناسی به دنبال دستهبندی زبانهایجهان و یافتن روابط موجود میان آنها به لحاظ ساختارهایدستوری و ارائة اهمیتهایردهشناختی آنها است. ردهشناسی کاربردهایگوناگونی در زبانشناسی امروز دارد. مطالعة ساختاری زبانهایمختلف ازجمله زبانهایباستانی، میتواند به تکمیلکردن طبقهبندیزبانها کمک نماید. این مقاله به تحلیل ردهشناختی فرگردهای دوم، سوم و ششم وندیداداوستا اختصاص دارد. مطالعه بر آن بوده است با تحلیل نحویدادهها، جایگاه این زبانرا در ردههای فعلپایانیقوی یا فعلمیانیقوی با نگاه ردهشناختی معین سازد. آوانویسی متناوستایی به شیوة بارتلمه بوده و دادههای مورد مطالعه از نسخة گلدنر، انتخاب شده است. حجمجامعة موردبررسی در پژوهش، شامل 15 درصد از حجمکلوندیداد است. پس از تفکیکبندها، آرایش انواعجمله و سازههاینحوی، مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. در بخش بررسیجملهها، نقشهایاصلی عناصرجمله تعیین شد. در بخش تحلیلسازهها نیز بر اساس آرایش هستةگروه و وابستههای آن طبق مولفههای 24گانة ترتیبواژهدرایر صورت گرفت. نتایج حاکی است که این زباندر مقایسه با زبانهایمنطقه اروپا-آسیا دارای 13 مولفه از مولفههای زبانهای فعلپایانقوی(فعل پس از مفعول) و برخوردار از 15 مولفه از مولفههایزبانهای فعلمیانیقوی (فعل پیش از مفعول) میباشد. همچنین این زباندر مقایسه با زبانهایجهان، 13 مولفه از مولفههای فعلپایانیقوی و 16 مولفه از مولفههای فعلمیانیقوی را داراست. بنابراین زباناوستاییوندیداد در مقایسه با زبانهایمنطقه خود(اروپا- آسیا) و زبانهایجهان، به زبانهای فعلمیانیقوی گرایش دارد.
کلیدواژهها
موضوعات