براون، ادوارد. (1333). تاریخ ادبیات ایران از قدیمترین روزگاران تا زمان فردوسی (جلد اول)، ترجمۀ علی پاشاصالح. تهران: انتشارات کتابخانۀ ابن سینا.
برجیان، حبیب (1383). «نصاب ولایتی رضادرویش کوپایی». نامۀ پارسی 9/3: 63-80.
پاینده (لنگرودی)، محمود (1366). فرهنگ گیل و دیلم (فارسی به گیلکی)، تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر.
تفضلی، احمد (1341). «واژههای گویشی در تحفه المومنین». فرهنگ (انتشارات سازمان فرهنگ عامه) 2: 95-149.
جدیدی، محمدرضا (1390). نصاب واژههای سمنانی سرودۀ محمدباقر نیری و فرهنگ شکوهی. سمنان: انتشارات حبلهرود.
حسنعلیزاده، سمانه، علی شهیدی و زهره زرشناس (1401). «کارکرد فرهنگهای منظوم دوزبانۀ فارسی- ترکی در انتقال دانش زبان فارسی در دورۀ عثمانی در آناتولی». نشریۀ زبان و ادب فارسی دانشگاه تبریز 245: 96-73.
رادی، اکبر (1368). پلکان. تهران: انتشارات نمایش.
دارن [دورن]، برنهارد (1861/ 1283). کتاب کنزالاسرار که مشتمل بر دیوان امیر پازواری مازندرانی است. سنپطرزبورگ: مطبع آکادمیه امپراطورته.
ذبیحی، علی. (1394). منظومۀ نصاب طبری: دیگر نصابها. تهران: رسانش نوین.
رضائی، جمال (1344). گویش بیرجند، بخش نخست: فرهنگ ملا علیاشرف صبوحی. تهران. ایرانکوده.
ستوده، منوچهر (1332). فرهنگ گیلکی. تهران: نشریه انجمن ایران‌شناسی.
صادقی، علیاشرف. (1379). نگاهی به گویش‌نامه‌های ایرانی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
صادقی، علیاشرف. (1381). «قطعه‌هایی بازیافته از کتاب الموازنه حمزه اصفهانی». نامه ایران باستان 3:1-62.
فراهانی قائممقامی، میرزا صادق. (1312). دیوان کامل بزرگترین استاد سخن عراقی در در قرن اخیر، میرزا صادق خان امیری قائممقام فراهانی، به تصحیح وحید دستگردی. تهران: مطبعۀ ارمغان.
کیا، صادق (1327). واژهنامۀ طبری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
کیا، صادق. (1357). واژههای گویشی در هفت واژهنامۀ فارسی. تهران: فرهنگستان زبان ایران.
محمودی بختیاری، بهروز (1387). «نصاب انگلیسی فرهادمیرزا معتمدالدوله». آینۀ میراث 41: 324-350.
محمودی بختیاری، بهروز (1391). «اسنادی از نخستین تلاشهای ملی جهت گردآوری گویشهای ایرانی: واژههای محلی شهرضا و اردستان». پیام بهارستان 1: 521-535.
محمودی بختیاری، بهروز (1399). «واژهها و اشارات گویشی در فرهنگ نظام». زبان و زبانشناسی 32: 120-77.
محمودی بختیاری، بهروز و فائقه شاهحسینی (1397). «کهنترین واژهنامۀ گیلکی از قرن نوزدهم». پژوهشهای زبانی- ادبی قفقاز و کاسپین 1: 23-42.
مدبری، محمود. (1382). «واژههای گویشی در مخزن الادویه». نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان 13: 187-211.
مدنی، رضا. (1366). «سی و چند واژۀ گیلکی در جانورشناسی». در م. پ. جکتاجی (گردآورنده)، گیلان‌نامه: مجموعه مقالات گیلان‌شناسی. رشت: طاعتی، صص 191-230.
مرعشی، احمد (1363). واژهنامۀ گویش گیلکی به انضمام اصطلاحات و ضرب‌المثل‌های گیلکی، رشت: انتشارات طاعتی.
منظمالشعرا (1332). «اصطلاحات لهجۀ کازرونی». مهر 9/4: 166.
مقدسی، ابوعبدالله محمدبن احمد (1361). احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، ترجمه علینقی منزوی. تهران: شرکت مولفان و مترجمان ایران.
نائبی، محمد صادق (1383). نصاب صادق. میانه: محمد صادق نایبی.
نوزاد، فریدون (1381). گیله‌گب (فرهنگی گیلکی-فارسی). رشت: انتشارات دانشگاه گیلان.
نیرومند، محمدباقر. (1349). نصاب شوشتر. تهران: انتشارات کتابخانۀ صدر.
Bérésine, Iĺja Nikolaevič (1853), Recherches sur des Dialectes Persans, Casan.
Borjian, Habib (2010), “Nesāb-e Tabari Revisited: A Nazandarani Glossary from the Nineteenth-Century”. Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hung, v. 63, n. 1.
Christensen, Arthur (1930), Contributions a la Dialectologie Iranienne, Kobenhavn.
Chodźko, A. (1842), Specimens of the Popular Poetry of Persia, as Founded in the Adventures and Improvisations of Kurroglou, London.
Melgounof, G. (1868), “Essai sur les dialectes de Mazanderan et de Ghilan”, Zeitschrift der Deutschen Morgenlandischen Gesellschaft (ZDMG) XXII.
Morgan, J. de. (1904), Missions Cientifique en Perse V (Etudes linguistiques), Dialects du Kurds, Langues et Dialects du Nord de la Perse, Paris: Imprimerie Nationale.
)