چکیده
صدای نویسنده اعلام حضور او از طریق کاربرد نشانگرهای واژگانی فراگفتمانی در متن است که در متون فارسی بسیار کم بررسی شده است و مشخص نیست نویسندگان چه ابزاری برای بیان حضور خود در متن به‌کار می‌برند. این پژوهش با هدف بررسی صدای نویسنده در مقالات علمی بر اساس مدل تعاملی هایلند انجام شد. میزان استفاده از عبارات و نشانگرهای زبانی در متن مقالات علمی پژوهشی با روشهای تحقیق کیفی (تحلیل متن و کد گذاری) و کمی (مقایسه آماری) بررسی شد. داده‌های پژوهش شامل متن پنجاه مقالة علمی پژوهشی انتخاب شده به صورت تصادفی از بین مقالات نمایه شده در نشریات معتبر وزارت علوم در ده سال اخیر بود. یافته‌های آزمون کالموگراف اسمرینوف پس از تحلیل محتوایی نشانگرها و کدگذاری و شمارش دستی آنها نشان داد که دراین مقالات عبارات احتیاطی یا تردید نماها (بیان محتاطانه)، تقویت کننده‌ها یا یقین نماها (بیان قطعی)، و نگرش نماها با فراوانی بسیار بالا ولی ضمایر اول شخص ( بیان واضح صدا/حضور نویسنده)، ذکر مخاطب و عبارات امری با فراوانی بسیار کم برای ابراز حضور نویسنده در مقالات علوم انسانی به‌کار می‌روند. نتایج یافت شده حاکی از آن است که آموزش نقش و کاربرد عناصر فراگفتمانی برای ارتقای نگارش دانشگاهی ضروری است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)