نوع مقاله : علمی-پژوهشی
چکیده
گوناگونی زبانشناختی محیطهای طبیعی ـ اجتماعی منعکسکنندة شباهتها و تفاوتهای نگرش جامعههای زبانی مختلف به پدیدههای طبیعی است و برآمده از شناخت، نیازها، فرهنگ و عوامل زیستمحیطی و انسانی است. واژگان، مقولهبندی، و طبقهبندی در هر زبانی در تعامل با محیط طبیعی آن زبان به شیوهای متفاوت عمل میکنند. در این راستا، زبانشناسی زیستمحیطی از دهة ١٩٩٠ به عنوان یکی از گرایشهای کاربردی در مطالعات زبانشناختی مطرح شد. این گرایش به بررسی روابط متقابل میان یک زبان خاص و محیط طبیعی ـ اجتماعی گویشوران آن زبان میپردازد. در این مقاله، برآنیم، ضمن معرفی زبانشناسی زیستمحیطی، توانمندی بالقوة این رویکرد را در پژوهشهای گویشمحور نشان دهیم و تأثیر محیط زیست بر تفاوتهای نحوی، صرفی و واژگانی میان زبانها و گویشها را بررسی کنیم. مقالة حاضر، با رویکرد مقایسهای، به بررسی ارتباط زیستمحیط با دو گویش گیلانی و سمنانی، از دو اقلیم متفاوت، میپردازد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد بسیاری از ویژگیهای زبان، از جمله نامگذاری مفاهیم و پدیدهها و چگونگی شکلگیری استعارهها و همچنین تفاوتهای موجود در گویشهای منطقهای (و حتی محلی)، از منظر زبانشناسی زیستمحیطی، قابل توضیح است و این رویکرد نو میتواند پاسخ قابل قبولی برای تفاوتهای صرفی-نحوی و واژگانی گویشهای منطقهای و محلی ارائه نماید.