نوع مقاله : علمی-پژوهشی
چکیده
بهکارگیری واژههای متناسب در کنار هم، یکی از مشکلترین وظایف زبانی زبانآموزان دوم/خارجی است. درمقابل، گویشوران بومی، در این باره که کدام واژهها را باید در کنار هم بهکار برد، دانش گستردهای دارند؛ و آنها میتوانند واژههای مختلف را بهدرستی در کنار هم قرار دهند. این دانش، یکی از تواناییهای اساسی گویشوران بومی است. درکنارهمقرارگرفتن واژهها را «باهمآیی» مینامند.
کاربرد خاصِّ باهمآییها به شکلی همانند گویشوران بومی، مسئلهای حساس است؛ اما این وظیفه برای گویشوران غیربومی آسان نیست. بنابراین، در این زمینه باید به آنان آموزش داد؛ با این حال، «بهطور کلی مشخص نیست که کدام باهمآییها را باید آموزش داد و چگونه». خطاهایی که در استفاده از واژهها رخ میدهد، ممکن است بهدلیل تفاوتهایی باشد که بین زبانهای مبدأ و مقصد وجود دارد.
آگاهی از دلایل بروز خطاهای احتمالی بههنگام یادگیری باهمآییها، برای زبانآموزان بسیار مفید است. در این مقاله سعی شده است باهمآییهایی معرفی شود که(بهدلیل تفاوت در دو زبان مبدأ و مقصد) احتمال زیادی دارد زبانآموزان در بهکارگیری آنها دچار اشتباه شوند.